Hartdefibrillatie reset het hart met een enkele voorbijgaande puls met hoge energie, doorgaans met een duur van 4 tot 10 ms en 40 tot 400 J (joule) elektrische energie. Het apparaat dat wordt gebruikt om het hart te defibrilleren, wordt een defibrillator genoemd, die de elektrische reanimatie of defibrillatie voltooit. Wanneer patiënten ernstige tachyaritmieën hebben, zoals atriale flutter, atriale fibrillatie, supraventriculaire of ventriculaire tachycardie, enz., lijden zij vaak aan verschillende gradaties van hemodynamische stoornissen. Vooral wanneer de patiënt ventriculaire fibrillatie heeft, worden de hartejectie en de bloedcirculatie beëindigd omdat het ventrikel geen algemeen samentrekkingsvermogen heeft, wat er vaak voor zorgt dat de patiënt sterft als gevolg van langdurige cerebrale hypoxie als hij niet op tijd wordt gered. Als een defibrillator wordt gebruikt om de stroom van bepaalde energie door het hart te controleren, kan deze het hartritme bij bepaalde aritmieën weer normaal maken, waardoor patiënten met bovengenoemde hartziekten kunnen worden gered.